Zobacz nowe serwisy Kulturalnej Polski!
XVI
On w łachmanach, z dzieciakiem za rękę,
Ona kawał szarego chuściska
I tak dalej, przez rowy i rżyska,
W świat szeroki, na biedę, na mękę.
Wiatr jesienną wydzwania piosenkę,
Słońce chłodne promyki swe ciska;
Cała ziemia, snadź zimy już bliska,
Składa życiu ostatnią podziękę.
Idą milcząc... Bo na cóż im słowa?
On ich dotąd natracił do syta:
"Dajcie pracę, choćby za ćwierć myta".
"Lato przeszło, dość swoich się chowa -
Ledwie dla nich wystarczy nam chleba...
Praca trudna... przybłędów nie trzeba..."
Wersja do druku 
Wyślij znajomemu
Komentarze
artykuł / utwór: Z chałupy - XVI
Dodaj komentarz
Z chałupy - XVI
Jan Kasprowicz
|
On w łachmanach, z dzieciakiem za rękę,
Ona kawał szarego chuściska
I tak dalej, przez rowy i rżyska,
W świat szeroki, na biedę, na mękę.
Wiatr jesienną wydzwania piosenkę,
Słońce chłodne promyki swe ciska;
Cała ziemia, snadź zimy już bliska,
Składa życiu ostatnią podziękę.
Idą milcząc... Bo na cóż im słowa?
On ich dotąd natracił do syta:
"Dajcie pracę, choćby za ćwierć myta".
"Lato przeszło, dość swoich się chowa -
Ledwie dla nich wystarczy nam chleba...
Praca trudna... przybłędów nie trzeba..."
Wersja do druku Wyślij znajomemuKomentarze
artykuł / utwór: Z chałupy - XVI
- Z chałupy - XVI - lol ()
hehe dobra/y jestes:D A kto ma czas, powiedz Ty mi :D - witajcie kochane góry - Anonim ()
- Z chałupy - XVI - kisiell (lukaszkloc {at} vp.pl)
trzeba mi opracowac sonet 16 prosze nie mam czasu
Dodaj komentarz
.:: top ::.
Copyright kasprowicz.kulturalna.com
Wydawca: Olsztyńskie Towarzystwo Inicjatyw Kulturalnych - Kulturalna Polska
współpraca • autorzy • kontakt